Үзең булып яшә

 

Кеше бәхетеннән көнләшмә син,

Ялган сөйләп, гайбәт йөртмә һич.

Күңелеңнең тарлык,ваклыкларын,

Кеше исеме белән сөртмә тик.

Кеше намусыннан шикләнмә син,

Нахак яла, гаеп такма һич.

Күңел яраларын бәйләп булмый,

Кеше хакын гына хакла тик.

Сөйләшүең-көмеш булган чакта

Тыңлап тору - алтын бусага,

Хаклык кирәк чакта, дәшми калма,

Дус өчен дә, дошман булса да.

Үз карашың,үз фикерең белән яшә,

Җил искәнгә борылып басма һич.

Кеше сүзе аша бәя бирмә,

Сына, өйрән, күреп ышан тик.

Мин,- дип мактанырга ашыкма син,

Тырышып һәм ихлас хезмәт ит.

Тауга карап тау булырмын димә,

Син үзеңне генә эзлә тик.

("Авыл утлары" газетасы,5 март,2014 ел)