Минем кадерлеләрем...

 

       Озакламый яңа уку елы башланыр. Беренче сентябрь, укытучы өчен генә түгел, һәркем өчен дә иң садә бәйрәмнәрнең берсе. Һәр ел саен сагынып көтеп алам мин ул бәйрәмне. Бу уку елында, кече кызым беренче класска укырга кергәнгә күрәдер, ниндидер дулкынлану һәм шатлык хисләре белән каршылыйм  мин аны. Ә сабый өчен белем бәйрәменең  матурлыгы һәрчак әти-әни белән.

      Әти –әни белән бәйле хатирәләр мине һәрвакыт туган авылыма алып кайта. Туган авылым Наратлы (Актаныш районы) бетерелгәч,  һәр ел саен, җәйләр җитсә, без  Сикия елгасы , чишмә буйларына  ашкынып кайтабыз, туган нигезне барлыйбыз, елап күңелне бушатабыз. Туган йортыбызның урыны инде үлән, камышлар, агачлар үсеп, танымаслык булып үзгәрде.Тик әти тугач бабам утырткан өянкегә карап кына без туган нигезебезне таба алабыз. Әти-әнием инде күптән вафат булдылар. Туган авылым,кадерле кешеләрем – әти-әни, балалар - турындагы хисләр күңелдә өермәдәй  бөтерелә, шигырь юллары булып үрелә.

     

       

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Әткәем өянкесе

Әткәм тугач бабам йола итеп,

Тал утырткан капка төбенә.

Озак еллар,  тормышка ямь биреп,

Шаулаган ул җилләр көенә.

(“Авыл утлары”,18.09.13.)

                        Әниемә

 

Төшләремдә генә күрәм,әни,

Бик сагындым нурлы йөзеңне.

Васыять итеп балаларга әйтәм

Синең әйткән һәрбер сүзеңне.

(“Авыл утлары”,18.09.13)

                    Кызыма

Беренче сыйныф, беренче укытучы,

Тәүге дәрес, тәүге кыңгырау...

Һәр ел саен шушы хисләр һаман,

Күңелләрдә кабат яңара.

 

(“Авыл утлары”,18.09.13.)